Verhalen

Onschuldig

Een korte preview………

Het bedrijf lag aan het eind van een doodlopende weg met aan weerszijden bomen. Madhir parkeerde de auto in het gras naast de weg tussen twee kale wilgen op een honderd meter van het hek. Hij zette de motor af en in de plotselinge stilte leek de duisternis buiten de auto nog zwarter te worden. Een paar lampen aan weerszijde van het hek wierpen een flets schijnsel over het wegdek. Vaag waren de contouren van een loods zichtbaar.

Het idee dat hij over enkele ogenblikken voor het eerst in zijn leven een echte misdaad ging begaan liet hem huiveren. Denken over inbraak en het daadwerkelijk uitvoeren zijn twee totaal verschillende dingen. Het liefst zou hij de auto weer omdraaien en maken dat hij hier wegkwam maar hij wist dat het daarvoor al veel te laat was.

De maan verscheen plotseling vanachter de wolken en het spookachtige schijnsel viel naar binnen op zijn handen die bleek oplichtten. Hij schudde zijn hoofd. “Nog even zo blijven zitten en ik maak zeker dat ik hier wegkom.”

Zijn stem klonk hard door de stilte in de auto en voordat hij zich nog kon bedenken stapte hij uit. Voorzichtig sloot hij het portier, maar toch schrok hij van het scherpe geluid van het slot.

Hij was al halverwege naar het hek toen hij tot de ontdekking kwam dat hij zijn gereedschap in de auto had gelaten. Deze keer liet hij de kofferklep los staan.

De twee delen van het hek bleken met een zware ketting aan elkaar vast te zitten. In het midden zat bij een van de hekken een pen die opgelicht kon worden waardoor het een stuk naar binnen kon tot de ketting vastliep. Er was net genoeg ruimte voor hem om zich er tussendoor te wringen. Vanaf de binnenkant duwde hij voorzichtig het hek weer gedeeltelijk op zijn plaats. Hij haalde een paar keer diep adem en liep verder het terrein op.

Het terrein bleek groter dan hij had gedacht. De lichten bij het hek kwamen maar een paar meter en hij was blij dat de maan zo nu en dan vanachter de wolken verscheen.

Aan beide kanten stonden lege en volle containers. Bij deze laatste was hier en daar vaag de lading er bovenuit te zien. Een vage muffe geur herinnerde hem aan de plaats waar hij was.